niesprawiedliwość.

czytam książki, w których jest więcej obrazków, niż treści.

jem z plastikowego talerza i plastikowymi sztućcami.

piję sok marchewkowy z mikrokubka niekapka przerobionego na kapek, choć bez nakrętki świadczącej o jego nie- bądź kapkowatości.

jeśli wodę, to z butelki z dzióbkiem z wesołymi animowanymi urwisami na etykiecie.

jem pokrojone banany i rozdrobnione mięso w zupie. a także jabłka bez skórki.

zupy jem średnio przyprawione po dorosłemu, a to dlatego, że nie chce mi się iść po pieprz.

notorycznie gram w piłkę. gumową, żółtą z kłapouchym, gumową, czerwoną z wypustkami, gąbkową z pokemonami.

układam puzzle 64 sztuki.

ze dwieście razy dziennie rysuję misia na przemian z kotkiem.

przyklejam naklejki.

odklejam naklejki.

przeprowadzam myszki, pieski, kurki, jasiów i małgosie przez labirynty.

łączę kropki.

koloruję pola z trójkątami na czerwono, pola z kwadratami na żółto oraz pola z kółeczkami na zielono odgadując co może przedstawiać obrazek.

znajduję siedem szczegółów różniących kolejne dwa obrazki.

tańczę do kolęd, piosenek z bajek disneja i my jesteśmy krasnoludki. hopsasa.

oglądam - na ogół w kółko - świnkę peppę, dżejka i piratów z nibylandii, krainę lodu, epokę lodowcową. rzadziej, jakoś pięć razy w tygodniu, roszpunkę, madagaskar i pampaliniego łowcę zwierząt, zwłaszcza odcinek pampalini i tapir.

non stop biegam po domu, tudzież wyskakuję zza drzwi z dzikim wrzaskiem.

tarzam się po podłodze.

udaję że mnie nie widać chowając się za rurą od szamba.

wskakuję na studnię.

zeskakuję ze studni.

zbieram kamienie i patyki.

godzinami grzebię w piaskownicy.

dzielę pluszaki na zwierzęta wiejskie, leśne i dzikie.

bezustannie dmucham balony i niezawiązane oddaję w mniejsze ręce. 

rechocząc znajduję balony, by czynność powtórzyć.

puszczam bańki.

zasypiam w łóżku o długości 130 centymetrów. a także na podłodze przy łóżku o długości 120 centymetrów.

udaję, że zjadam plastikowe produkty.

lepię glizdy z ciastoliny.

jako jawną niesprawiedliwość postrzegam więc fakt, że nie mieszczę się w ciuchy w rozmiarze xs.

jedyna ulga, że nie potrzebuję pieluch.

jeszcze.